"Ingeast..."

En ja, daar zaten wij van het Italieteam ook... Vrijdagavond laat een smsje dat onze Ryanairvlucht was gecancelled wegens de as vanuit IJsland. Vervolgens hoorden we dat Ryanair gewoon alle vluchten gecancelled heeft, dus hebben we snel een andere vlucht van Valencia naar Milaan geboekt met een andere maatschappij. Toen we zaterdag op het vliegveld kwamen om 8:30 leek er niks aan de hand. Ja, alle vluchten richting noorden waren geannuleerd, maar naar Italie niet. Boften wij even! Ingecheckt, ticket in de hand, nu kan er toch niks meer mis gaan? 11:30 door de controle. Geen problemen. 11:55 tijd om te boarden. Hm, er gebeurt nog niks... 12:05 VLUCHT GEANNULEERD... Ja, daar sta je dan... Urenlang in rijen gestaan, lang gewacht... Het werd duidelijk dat we met een vliegtuig niet thuis zouden komen... Inmiddels had zich een groep Italianen gevormd die naar Milaan moest en uiteindelijk hebben we met 30 mensen een bus kunnen huren... Uiteindelijk vertrokken we om 17:30. Na een lange lange nacht kwamen we om 15:00 in Milaan aan. Toen moest ik nog 1 1/2 uur met de auto. Rond 17:00 was ik eindelijk thuis. Wat een reis. Maar gelukkig was ik thuis. Andere teams hebben nog dagen in Spanje gezeten, omdat het gewoon onmogelijk was om thuis te geraken. De laatste teams zijn donderdagavond thuisgekomen! Maar we zijn allemaal weer thuis. Prijs de Heer!

Bijbelstudie in het Engels!

Gebeurt jou dat nou ook wel eens, dat je net hebt besloten om een bepaalde activiteit te laten rusten, omdat de middelen die er waren er niet meer zijn, dat deuren gesloten worden, en dat zich dan "nieuwe deuren" aandienen? :-)

Zo is het mij vergaan bij de organisatie van de Bijbelstudie in het Engels voor internationale studenten in Trento. Ik kende verschillende Christelijke studenten en zij waren wel heel enthousiast over het idee een Engelse Bijbelstudie te hebben aangezien ze geen Italiaans spreken, maar deze studenten zijn inmiddels vertrokken over vertrekken heel binnenkort... Het idee was om in september te gaan flyeren e.d., omdat we nu vlak voor de vakantie zitten (eind mei/begin juni). Het leek voor nu een gesloten deur, maar... Afgelopen zondag was er een Amerikaanse studente in  onze kerk hier die heeft aangegeven het wel heel fijn te vinden om Bijbelstudie in het Engels te gaan doen! Later deze maand hoop ik met haar (en wie weet met wie nog meer :-) dus de Internationale groep te beginnen. Ik vind het echt super!

Boekentafel

En daar stonden we weer met onze boekentafel. Denk je dat het lente wordt... Is ook wel zo, maar dan moet je niet op het tochtigste hoekje van Rovereto staan waar tussen 8:00 en 13:00 een kwartiertje zon langskomt... Toch wel bikkelen... In februari had ik nog heet water voor thee meegenomen, maar nu niet, want het was tenslotte lekker in het zonnetje... Kouououououououd!

Met Massimo bij de boekentafel. Normaal ligt er een tafelkleed op de tafels, maar helaas waren we die deze keer vergeten...

De Trentinese (Trentinose, Trentiniaanse???) cultuur is afwachtend. Als men je niet kent, zullen ze niet zo gauw een praatje maken. Door geregeld met de boekentafel onze gezichten te laten zien, worden we herkend en lijken de mensen iets toeschietelijker te zijn. Men begint zelfs al te groeten :-) Klinkt misschien als een banaliteit, maar de reactie van een oudere dame geeft wel aan hoe vreemd dat is: Ik groette haar vriendelijk toen ze langs liep. Ze kijkt me aan, komt naar me toe en vraagt: "Maar kennen wij elkaar?" Het was zo ongewoon voor haar dat iemand die ze niet kent, haar groet!

We hadden op de boekentafel wat "Paasartikelen" liggen die iemand uit de kerk gemaakt had en die artikelen trokken mensen aan. Er was een mevrouw die helemaal weg was van een van de hebbedingetjes. Toen ze zich vervolgens realiseerde dat de boekentafel van een "niet-Katholieke kerk" uitgaat, wist ze niet hoe snel ze weg moest komen. We merken vaak dat er zulke reacties ontstaan als men hoort dat we een Evangelische kerk zijn. Er heerst een zekere vorm van angst voor het onbekende. Daarom proberen we er zoveel mogelijk gewoon "te zijn" en te laten zien dat wij gewone mensen zijn die van de Here Jezus houden.

Zo blijft het in Trentino steeds zoeken naar de juiste manier om mensen te benaderen. Het is moeilijk om de mensen duidelijk te maken, dat ook de Evangelische kerken Christelijke kerken zijn. Het gaat om Christus alleen, Hij is Heer! Als we Hem oprecht zoeken, dan maakt dat niet uit binnen welke kerkmuren we dat doen! Hij zal ons leiden!