zaterdag 25 september 2010

Het ziekenhuis in Rovereto

Nog maar weer eens een verhaaltje over de gezondheidszorg hier :-) Afgelopen donderdag ben ik hier in Rovereto naar het ziekenhuis geweest op controle. Het ziekenhuis bestaat uit een oud en een nieuw gedeelte. Ik kwam in het oude gedeelte binnen en moest naar het nieuwe deel om het kantoor te bereiken om het het bezoek aan de cardioloog te betalen. Daarvoor kwam ik door een hele lange gang en die gang was 1,90m hoog! Met mijn 1,85m kon ik er nog net wel rechtop door, maar het was toch niet zo'n prettige ervaring. Je zou er spontaan claustrofobie van krijgen...! :-) Ik zou nog een foto maken, maar dat ben ik even vergeten. Volgende keer moet ik dat echt even doen! Gewoon echt Italiaanse hoogte ;-)

Doordat ik dus geen Italiaans gezondheidszorgpasje heb, moet ik betalen voor elk bezoek. Mijn verzekering betaalt later wel weer terug, dus dat is wel mooi en een voordeel is, dat de artsen veel vriendelijker zijn en meer tijd nemen. Ik had om 16:30 een afspraak, maar ik was er al om 15:50. Ik mocht direct naar binnen en ik ging om 17:10 weer weg! Hij nam gewoon alle tijd. Ze verdienen meer aan patiënten zoals ik die dus voor alles moeten betalen en die willen ze dus graag te vriend houden :-)

                       Het ziekenhuis van Rovereto.

maandag 20 september 2010

De Italiaanse gezondheidszorg

Vorige week wilde ik een afspraak maken met een cardioloog voor controle hier in Rovereto. Ik verwachtte hierbij geen problemen, want ik heb tenslotte de ontslagbrief van het ziekenhuis van Rome. Er is een speciaal telefoonnummer, een afsprakenlijn als het ware. Daarmee ben ik begonnen, maar ik snapte niet helemaal hoe dat allemaal werkte, dus ik besloot om maar gewoon naar het kantoor toe te gaan: Centro Unico di Prenotazione (CUP). En daar gingen we dan. In datzelfde gebouw zit de instantie waar je pasjes voor de gezondheidszorg aan kunt vragen. Zonder zo'n pasje kun je ook geen huisarts krijgen. Omdat er bij het CUP een lange rij stond, ben ik gaan proberen om zo'n pasje te bemachtigen. Maar helaas, ik heb geen werkcontract dus kunnen ze dat niet geven... Zoals gezegd is de vervelende consequentie dan dat ik dus ook geen huisarts heb en voor ieder probleempje of voor recepten voor medicijnen naar de Eerste Hulp van het ziekenhuis zou moeten...

Duidelijk. Toen maar in de rij bij de CUP, want die afspraak was toch wel belangrijk. Eindelijk was ik aan de beurt. De eerste vraag die ze stelden was of ik een briefje van de huisarts had, want de ontslagbrief was eigenlijk niet genoeg... Ik zei dat ik geen huisarts heb en dat vonden ze wel heel raar, omdat ik toch al 4 1/2 jaar in Italië woon. Toen ik zei dat ik geen zorgpasje heb, zeiden ze dat ik daar dan toch echt achteraan moest en toen ik zei dat ik dat niet krijg, trokken ze een moeilijk gezicht en zeiden dat ik dan ook geen afspraak met de cardioloog kon maken. Wat? Waar slaat dat nou weer op...! Net alsof ik voor de lol die afspraak wil maken... Vervolgens werd ik rondgesleept door dat gebouw heen om met verschillende mensen te spreken en het was allemaal moeilijk moeilijk. Uiteindelijk was de conclusie dat ik wel een afspraak kan maken, maar dat ik contant moet betalen van tevoren. Met het bonnetje (zoals dat ook in bars gewoonte is hier ;-) kan ik dan naar die arts. Nou ja, prima, de verzekering betaalt het achteraf wel terug.

De laatste stap was vervolgens dat ze me een lijst liet zien met de namen van de specialisten met hun tarieven. Dat vind ik ook weer zoiets raars... Nou ja, in Rome hadden ze me al een naam gegeven van de specialist hier, dus ik wist wie ik moest kiezen, maar anders had ik me toch wel afgevraagd of de artsen met een hoger tarief beter zijn :-) De arts naar wie ik toega, was zeker niet de duurste, dus zou dat betekenen dat het dan ook niet zo'n goede is? Vast niet :-) Maar goed, uiteindelijk heb ik dus een afspraak en nu weet ik ook een beetje meer over hoe de Italiaanse gezondheidszorg werkt.

maandag 13 september 2010

En toen was de vakantie weer voorbij...!


Na vijf weken Nederland waar ik heerlijk tijd met familie en vrienden heb kunnen doorbrengen en een week in Denemarken waar ik een orienteringswedstrijd heb gelopen, was het op 2 september weer tijd om terug te gaan naar Italië. Door de ontspannende tijd die ik gehad had, was ik er ook wel weer klaar voor en zo ga ik vol energie het nieuwe seizoen in! Dat betekent ook dat ik vanaf nu weer wekelijks een nieuw bericht op deze blog zal plaatsen :-)