maandag 20 september 2010

De Italiaanse gezondheidszorg

Vorige week wilde ik een afspraak maken met een cardioloog voor controle hier in Rovereto. Ik verwachtte hierbij geen problemen, want ik heb tenslotte de ontslagbrief van het ziekenhuis van Rome. Er is een speciaal telefoonnummer, een afsprakenlijn als het ware. Daarmee ben ik begonnen, maar ik snapte niet helemaal hoe dat allemaal werkte, dus ik besloot om maar gewoon naar het kantoor toe te gaan: Centro Unico di Prenotazione (CUP). En daar gingen we dan. In datzelfde gebouw zit de instantie waar je pasjes voor de gezondheidszorg aan kunt vragen. Zonder zo'n pasje kun je ook geen huisarts krijgen. Omdat er bij het CUP een lange rij stond, ben ik gaan proberen om zo'n pasje te bemachtigen. Maar helaas, ik heb geen werkcontract dus kunnen ze dat niet geven... Zoals gezegd is de vervelende consequentie dan dat ik dus ook geen huisarts heb en voor ieder probleempje of voor recepten voor medicijnen naar de Eerste Hulp van het ziekenhuis zou moeten...

Duidelijk. Toen maar in de rij bij de CUP, want die afspraak was toch wel belangrijk. Eindelijk was ik aan de beurt. De eerste vraag die ze stelden was of ik een briefje van de huisarts had, want de ontslagbrief was eigenlijk niet genoeg... Ik zei dat ik geen huisarts heb en dat vonden ze wel heel raar, omdat ik toch al 4 1/2 jaar in ItaliĆ« woon. Toen ik zei dat ik geen zorgpasje heb, zeiden ze dat ik daar dan toch echt achteraan moest en toen ik zei dat ik dat niet krijg, trokken ze een moeilijk gezicht en zeiden dat ik dan ook geen afspraak met de cardioloog kon maken. Wat? Waar slaat dat nou weer op...! Net alsof ik voor de lol die afspraak wil maken... Vervolgens werd ik rondgesleept door dat gebouw heen om met verschillende mensen te spreken en het was allemaal moeilijk moeilijk. Uiteindelijk was de conclusie dat ik wel een afspraak kan maken, maar dat ik contant moet betalen van tevoren. Met het bonnetje (zoals dat ook in bars gewoonte is hier ;-) kan ik dan naar die arts. Nou ja, prima, de verzekering betaalt het achteraf wel terug.

De laatste stap was vervolgens dat ze me een lijst liet zien met de namen van de specialisten met hun tarieven. Dat vind ik ook weer zoiets raars... Nou ja, in Rome hadden ze me al een naam gegeven van de specialist hier, dus ik wist wie ik moest kiezen, maar anders had ik me toch wel afgevraagd of de artsen met een hoger tarief beter zijn :-) De arts naar wie ik toega, was zeker niet de duurste, dus zou dat betekenen dat het dan ook niet zo'n goede is? Vast niet :-) Maar goed, uiteindelijk heb ik dus een afspraak en nu weet ik ook een beetje meer over hoe de Italiaanse gezondheidszorg werkt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten