Reden tot dankbaarheid!

Het is deze maand precies een jaar geleden dat de Here God de Evangelische Kerk van Rovereto gezegend heeft met een eigen zaaltje. Dat is toch wel reden tot grote dankbaarheid! Om dit samen te vieren en God te danken hebben we afgelopen zaterdag een dankavond georganiseerd. Naast de leden van Rovereto, was ook de kerk van Trento uitgenodigd en enkele vrienden.

De avond werd gevuld met zang, een toneelstuk, een korte meditatie en een fotopresentatie van de activiteiten die we afgelopen jaar hebben mogen organiseren. Heel mooi om alles even terug te zien en samen stil te staan bij de zegeningen die we van de Heer hebben mogen ontvangen! Er zijn verschillende kinderen geboren, we hebben mogen zien dat mensen geïnteresseerd zijn geraakt in het Evangelie en verschillenden geregeld in de dienst komen, en zo is er nog veeeeel meer. Wat een zegen!

Een lied dat we die avond gezongen hebben, was "Io Ti offro", dat betekent: "Ik geef U". Hierbij een vertaling van dat lied:

Al wat ik ben, al wat ik heb,
ik leg het voor Uw voeten neer.
Al mijn fouten leg ik bij U neer,
mijn vreugde en mijn pijn
geef ik aan U.

Ik geef mijzelf aan U, God van mijn leven,
verander mijn hart.
Ik geef al de dagen van mijn leven aan U,
heilige Heer, ik breng U eer.

Al wat ik was, wat ik ooit zal worden,
al mijn dromen en plannen,
leg ik in Uw handen
en met U ontdek ik een nieuwe weg.


Ik geef mijzelf aan U, God van mijn leven,
transformeer mijn hart.
Ik geef al de dagen van mijn leven aan U,
heilige Heer, ik breng U eer.

Wat kunnen wij U geven, dat niet door U aan ons gegeven is.
En wat hebben wij, dat niet al aan U toebehoort.
Al wat leeft zal zingen van Uw goedheid, Heer!

Dit lied drukt het verlangen uit wat we als kerk ook hebben: alles voor Hem neerleggen. Wij zijn ons ervan bewust dat we in Zijn project werken, het is niet onze kerk, maar het is Zijn kerk. Wat een vreugde om dat al een jaar lang te mogen doen in de kerkzaal die Hij aan ons gegeven heeft en ik zie uit naar de grote dingen die de Here God zal doen ook in het komend kerkelijk seizoen!

Veel culturen, veel verschillen, maar toch SAMEN

Als je in een ander land gaat wonen, loop je onvermijdelijk tegen cultuurverschillen aan. Toen ik naar Italië vertrok, lag het dus in de lijn van verwachting dat ik tegen deze verschillen zou gaan aanlopen en op een of andere manier moet je dan een manier vinden om daarmee om te gaan. Dat vraagt om flexibiliteit en het steeds maar weer nagaan in welke dingen je als buitenlander moet aanpassen en waarin je mag en kan blijven zoals je bent.

Ik dus met mijn Nederlandse cultuur in de Italiaanse cultuur. Twee culturen valt niet altijd mee en is een uitdaging. Maar de uitdaging wordt steeds groter, want het blijft niet bij deze twee culturen. Toen we vorig jaar officieel Evangelische Kerk van Rovereto werden, waren we met vier verschillende nationaliteiten. Dat betekent dus meer verschillen ook. Alle vier deze nationaliteiten kwamen uit Europa. Ja, de verschillen zijn er en ook vaak duidelijk zichtbaar, maar op zich viel het nog mee.

Want de kerk groeit (prijs de Heer!). Op een gemiddelde zondag zijn we niet met vier verschillende nationaliteiten, maar met ELF! En dat niet alleen uit Europa, maar uit drie verschillende continenten! (Europa, Zuid-Amerika en Afrika). Wat een verschillen tussen ons allemaal! Niet alleen wat cultuur betreft, maar ook wat taal, huidskleur, manier van kleden, manier van gedragen, etc. Wat een verscheidenheid!

En wat nou het mooie is? In deze verscheidenheid zijn we gewoon één familie, want we zijn kinderen van één Vader! En dan maakt het niet meer uit waar je vandaan komt. Samen maken wij deel uit van het volk van de Heer. Samen... Allemaal heel verschillend, maar toch SAMEN! Wat heeft de Heer ons wonderbaarlijk geschapen!