Boekentafel

En koud dat het was vanochtend...! Maar daar stonden we dan weer met de boekentafel in het centrum van Rovereto. De laatste keer was ruim 2 maanden geleden, want verschillende keren hebben we geen boekentafel kunnen houden in verband met het slechte weer. Vandaag was een stralende dag: mooie blauwe lucht en een heerlijke zon, maar met temperaturen rond het vriespunt en een koude wind. En ja, de zon was er dus wel, maar het plein waar wij stonden lag (natuurlijk) in de schaduw.

Door de kou waren er niet zo heel veel mensen op straat. In de 1 1/2 jaar dat ik nu hier in Rovereto ben, heb ik wel gemerkt dat het voor de Trentini erg moeilijk is om met onbekenden in gesprek te gaan. Daarentegen als ze je kennen, sluiten ze je in hun hart. Afgelopen maanden heb ik erg veel mensen mogen leren kennen en ik hoopte dan ook dat ik verschillende van hen zou mogen zien. De tijd ging voorbij. Af en toe kwam er iemand nieuwsgierig bij de tafel kijken en hadden we even gelegenheid om te praten, maar geen bekende gezien. Wederom heb ik  de Heer gedankt voor alle mensen die ik afgelopen maanden heb leren kennen en gebeden of ik misschien een van hen daar op dat moment zou mogen ontmoeten. De Here God beantwoordt gebeden, want niet veel later, zag ik een jongen aan komen die ik dus ken. Wat een bemoediging! We raakten aan de praat en het was goed! Prijs de Heer!

Aan het einde van de morgen waren we verkleumd van de kou, maar het was de moeite waard! We zien wel uit naar de lentemaanden :-)