Er was dus gezegd dat ik de afdeling cardiologie terug moest bellen op 4 februari om te weten te komen of mijn eigen cardioloogje (C.) er wel zou zijn voor de controle van 11 februari. Vanochtend dus gebeld. Nee, hij zou niet de controles doen die dag. Ik zei: "Dus jullie weten nu de beurten al voor volgende week" :-) "Nou," zei de secretaresse (niet dezelfde als met wie ik al twee keer hierover gesproken had, dus zij wist waarschijnlijk niet dat ik al twee keer eerder gebeld had), "die weten we al lang hoor, al twee dagen." Hahaha, ik moest echt moeite doen om niet in de lach te schieten.
Maar het geval was dus dat C. officieel niet de controle zou doen, maar een van de 9 anderen. Ik ben er zeker van dat ze allemaal goed zijn enzo, maar ik wilde toch wel heel erg graag naar C. Hij heeft me tenslotte de afgelopen maanden steeds gevolgd en bij hem voel ik me vrij om alle vragen die ik heb te stellen. "Oei," zei de secretaresse, "we zitten heel erg vol..." Probleem daarbij was ook dat ik per se vòòr 15 februari de controle moet hebben gehad, omdat ik dan de keuring heb voor mijn rijbewijs en daar moet ik een verklaring van de cardioloog voor hebben. Ik probeerde dus intussen maar alvast aan het idee te wennen bij een andere cardioloog terecht te komen... (wel heel jammer, want het zijn juist die contactmomenten waarin we ook weer tijd zouden hebben om over de Bijbel te praten enzo). Maar toen zei de secretaresse dat ze zou proberen een of andere kunstgreep uit te voeren om me die dag toch op controle bij C. te krijgen en het is haar gelukt! Ik ben blij!
De volhouder wint!
BeantwoordenVerwijderen