Zaterdagochtend. Wekker gaat om 7:15. Neeee, ik heb geen zin om op te staan. Het is nog donker buiten en het idee om de hele ochtend buiten te staan voor de boekentafel, is ook niet echt een stimulans om me uit bed te krijgen... Nog maar heel even blijven liggen, maar om 7:30 schalt de wekker onverbiddelijk. Ik sleep mezelf uit bed en na een espressootje ziet de wereld er alweer heel anders uit.
Om 8:20 ga ik de deur uit. Bewegend valt de frisheid ook nog wel mee en ik vind het eigenlijk maar overdreven die mensen met mutsen op en handschoenen aan! Meestal als ik in de buurt van het plein kom waar de boekentafel is, hoor ik al het gerommel met buizen e.d. van de partytent die we gebruiken, maar dit keer niet. De broeder zal wat vertraagd zijn en zal zo wel komen.
Terwijl ik sta te wachten komt D. langs. Hij werkt in de winkel schuin onder mijn appartement. We raken aan de praat. Eerst over allerlei dagelijkse dingen, maar langzamerhand verandert het onderwerp en praten we over de Waarheid. Wat is de Waarheid? Hoe weet je wat de Waarheid is? Hij zegt dat iedereen zijn eigen waarheid heeft en dat hij wel denkt dat er 'iets meer is', maar hoe je dat dan noemt, maakt niet uit. Die keus wil hij in het midden laten. Ik vertel hem, dat God mijn Vader is en Hij heel graag Vader genoemd wil worden ook, dat ik deel uitmaak van Zijn gezin. Verder vertel ik D. dat niet kiezen ook een keus is, waarop hij reageert met: "Dat kiezen komt nog wel een keer."
Door die opmerking komen we op een ander punt, namelijk de terugkomst van Jezus. "Als Jezus vandaag terug zou komen, weet ik zeker, dat ik naar de hemel ga," zeg ik, "niet door mijn verdienste, maar door geloof, door Zijn genade." D. zegt dat de Here God hem vast ook wel binnen zal laten, want hij is van goede wil en dan zal Hij toch wel wat door de vingers zien. Dit is de open deur om het Evangelie van Jezus uit te leggen. Hij vergeeft onze zonden als we in Hem geloven. Hij is de weg tot God. D. luistert en reageert met: "Maar in de kerk zeggen ze iets heel anders." (dat is: in de katholieke kerk) Ik zeg dat het niet gaat om wat mensen zeggen, maar om wat God zegt en dat kunnen we lezen in Zijn Woord!
Dan moet D. weg, want de winkel gaat bijna open. Hij zegt dat we binnenkort nog wel eens door zullen praten hierover!
Vervolgens bel ik de broeder van de boekentafel en hij zegt me dat hij ziek is en niet komt, maar me vanochtend vroeg een smsje heeft gestuurd. Dat smsje is nooit aangekomen en eigenlijk heb ik dus 40 minuten voor niks staan wachten. Voor niks? Nee, dat is niet waar. Het was een goed gesprek met D. en ik geloof zeker dat de Here God doorwerkt in zijn leven (en heeft gezorgd dat het smsje niet aan is gekomen :-). Laten we voor hem bidden!
Zo werd de niet gehouden boekentafel tot zegen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten