Bij de maandelijkse boekentafel in het centrum van Rovereto krijgen we nog wel eens wat vreemde reacties. Vorig jaar zomer kwam er een lange man langs die bijna agressief werd, toen hij begreep wie wij waren, want de enige ware kerk is immers de katholieke kerk. Jammer dat hij zo fel reageerde, want daardoor was het niet mogelijk om met hem in gesprek te komen.
Bij bezoekjes in Nederland heb ik vaak over deze situatie verteld, omdat het me erg geraakt had en veel mensen hebben voor deze man gebeden. Iedere keer als ik de man op straat tegenkwam, had ik een beetje de neiging om hem te ontlopen, ondanks dat ik wist dat de Here God ook van deze man houdt!
Waarom nu dit verhaal? Vorige week was ik aan het hardlopen. Ik sloeg een hoek om en zag dat hij eraan kwam. Ik kon moeilijk rechtsomkeert maken, dus dat deed ik dan ook niet, maar mijn hartslag ging toch wel een beetje omhoog. Toen we vlakbij elkaar waren, zei hij: "Brava, fai bene!" (Goed zo, dat gaat goed!) Ik was een beetje verbaasd van deze positieve woorden. Nee, tot een gesprek is het nog niet gekomen, maar het eerste positieve contact is toch wel gelegd! Zouden jullie willen (doorgaan met) bidden voor deze man!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten